अभि + आङ् + ख्या ധാതു രൂപ് - ആശീർലിങ് ലകാര

ख्या प्रकथने - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्याख्येयात् / अभ्याख्येयाद् / अभ्याख्यायात् / अभ्याख्यायाद्
अभ्याख्येयास्ताम् / अभ्याख्यायास्ताम्
अभ्याख्येयासुः / अभ्याख्यायासुः
മധ്യമം
अभ्याख्येयाः / अभ्याख्यायाः
अभ्याख्येयास्तम् / अभ्याख्यायास्तम्
अभ्याख्येयास्त / अभ्याख्यायास्त
ഉത്തമം
अभ्याख्येयासम् / अभ्याख्यायासम्
अभ्याख्येयास्व / अभ्याख्यायास्व
अभ्याख्येयास्म / अभ्याख्यायास्म
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्याख्यायिषीष्ट / अभ्याख्येषीष्ट / अभ्याख्यासीष्ट
अभ्याख्यायिषीयास्ताम् / अभ्याख्येषीयास्ताम् / अभ्याख्यासीयास्ताम्
अभ्याख्यायिषीरन् / अभ्याख्येषीरन् / अभ्याख्यासीरन्
മധ്യമം
अभ्याख्यायिषीष्ठाः / अभ्याख्येषीष्ठाः / अभ्याख्यासीष्ठाः
अभ्याख्यायिषीयास्थाम् / अभ्याख्येषीयास्थाम् / अभ्याख्यासीयास्थाम्
अभ्याख्यायिषीढ्वम् / अभ्याख्यायिषीध्वम् / अभ्याख्येषीढ्वम् / अभ्याख्यासीध्वम्
ഉത്തമം
अभ्याख्यायिषीय / अभ्याख्येषीय / अभ्याख्यासीय
अभ्याख्यायिषीवहि / अभ्याख्येषीवहि / अभ्याख्यासीवहि
अभ्याख्यायिषीमहि / अभ्याख्येषीमहि / अभ्याख्यासीमहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ