अभि + अनु + शास् + णिच् ധാതു രൂപ് - ലൃങ് ലകാര

शासुँ अनुशिष्टौ - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यन्वशासयिष्यत् / अभ्यन्वशासयिष्यद्
अभ्यन्वशासयिष्यताम्
अभ्यन्वशासयिष्यन्
മധ്യമം
अभ्यन्वशासयिष्यः
अभ्यन्वशासयिष्यतम्
अभ्यन्वशासयिष्यत
ഉത്തമം
अभ्यन्वशासयिष्यम्
अभ्यन्वशासयिष्याव
अभ्यन्वशासयिष्याम
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यन्वशासयिष्यत
अभ्यन्वशासयिष्येताम्
अभ्यन्वशासयिष्यन्त
മധ്യമം
अभ्यन्वशासयिष्यथाः
अभ्यन्वशासयिष्येथाम्
अभ्यन्वशासयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अभ्यन्वशासयिष्ये
अभ्यन्वशासयिष्यावहि
अभ्यन्वशासयिष्यामहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यन्वशासिष्यत / अभ्यन्वशासयिष्यत
अभ्यन्वशासिष्येताम् / अभ्यन्वशासयिष्येताम्
अभ्यन्वशासिष्यन्त / अभ्यन्वशासयिष्यन्त
മധ്യമം
अभ्यन्वशासिष्यथाः / अभ्यन्वशासयिष्यथाः
अभ्यन्वशासिष्येथाम् / अभ्यन्वशासयिष्येथाम्
अभ्यन्वशासिष्यध्वम् / अभ्यन्वशासयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अभ्यन्वशासिष्ये / अभ्यन्वशासयिष्ये
अभ्यन्वशासिष्यावहि / अभ्यन्वशासयिष्यावहि
अभ्यन्वशासिष्यामहि / अभ्यन्वशासयिष्यामहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ