अपि + स्पश् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - ലൃങ് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यपिस्पशिषयिष्यत् / अप्यपिस्पशिषयिष्यद्
अप्यपिस्पशिषयिष्यताम्
अप्यपिस्पशिषयिष्यन्
മധ്യമം
अप्यपिस्पशिषयिष्यः
अप्यपिस्पशिषयिष्यतम्
अप्यपिस्पशिषयिष्यत
ഉത്തമം
अप्यपिस्पशिषयिष्यम्
अप्यपिस्पशिषयिष्याव
अप्यपिस्पशिषयिष्याम
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यपिस्पशिषयिष्यत
अप्यपिस्पशिषयिष्येताम्
अप्यपिस्पशिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अप्यपिस्पशिषयिष्यथाः
अप्यपिस्पशिषयिष्येथाम्
अप्यपिस्पशिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अप्यपिस्पशिषयिष्ये
अप्यपिस्पशिषयिष्यावहि
अप्यपिस्पशिषयिष्यामहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यपिस्पशिषिष्यत / अप्यपिस्पशिषयिष्यत
अप्यपिस्पशिषिष्येताम् / अप्यपिस्पशिषयिष्येताम्
अप्यपिस्पशिषिष्यन्त / अप्यपिस्पशिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अप्यपिस्पशिषिष्यथाः / अप्यपिस्पशिषयिष्यथाः
अप्यपिस्पशिषिष्येथाम् / अप्यपिस्पशिषयिष्येथाम्
अप्यपिस्पशिषिष्यध्वम् / अप्यपिस्पशिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अप्यपिस्पशिषिष्ये / अप्यपिस्पशिषयिष्ये
अप्यपिस्पशिषिष्यावहि / अप्यपिस्पशिषयिष्यावहि
अप्यपिस्पशिषिष्यामहि / अप्यपिस्पशिषयिष्यामहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ