अनु + गाह् ധാതു രൂപ് - ലൃട് ലകാര
गाहूँ विलोडने - भ्वादिः
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुगाहिष्यते / अनुघाक्ष्यते
अनुगाहिष्येते / अनुघाक्ष्येते
अनुगाहिष्यन्ते / अनुघाक्ष्यन्ते
മധ്യമം
अनुगाहिष्यसे / अनुघाक्ष्यसे
अनुगाहिष्येथे / अनुघाक्ष्येथे
अनुगाहिष्यध्वे / अनुघाक्ष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुगाहिष्ये / अनुघाक्ष्ये
अनुगाहिष्यावहे / अनुघाक्ष्यावहे
अनुगाहिष्यामहे / अनुघाक्ष्यामहे
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुगाहिष्यते / अनुघाक्ष्यते
अनुगाहिष्येते / अनुघाक्ष्येते
अनुगाहिष्यन्ते / अनुघाक्ष्यन्ते
മധ്യമം
अनुगाहिष्यसे / अनुघाक्ष्यसे
अनुगाहिष्येथे / अनुघाक्ष्येथे
अनुगाहिष्यध्वे / अनुघाक्ष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुगाहिष्ये / अनुघाक्ष्ये
अनुगाहिष्यावहे / अनुघाक्ष्यावहे
अनुगाहिष्यामहे / अनुघाक्ष्यामहे
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ