কৃদন্ত - दुस् + लोच् - लोचृँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्
अनीयर्
दुर्लोचनीयः - दुर्लोचनीया
तुमुँन्
दुर्लोचयितुम् / दुर्लोचितुम्
तव्य
दुर्लोचयितव्यः / दुर्लोचितव्यः - दुर्लोचयितव्या / दुर्लोचितव्या
तृच्
दुर्लोचयिता / दुर्लोचिता - दुर्लोचयित्री / दुर्लोचित्री
क्तवतुँ
दुर्लोचितवान् - दुर्लोचितवती
शतृँ
दुर्लोचयन् / दुर्लोचन् - दुर्लोचयन्ती / दुर्लोचन्ती
शानच्
दुर्लोचयमानः / दुर्लोचमानः - दुर्लोचयमाना / दुर्लोचमाना