কৃদন্ত - उप + मन्थ् + यङ् + अनीयर् - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - सेट्


 
প্রাতিপদিক
প্রথমা একক
उपमामन्थनीय (पुं)
उपमामन्थनीयः
उपमामन्थनीया (स्त्री)
उपमामन्थनीया
उपमामन्थनीय (नपुं)
उपमामन्थनीयम्