কৃদন্ত - दुर् + मन्थ् + णिच् + शानच् - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - सेट्


 
প্রাতিপদিক
প্রথমা একক
दुर्मन्थयमान (पुं)
दुर्मन्थयमानः
दुर्मन्थयमाना (स्त्री)
दुर्मन्थयमाना
दुर्मन्थयमान (नपुं)
दुर्मन्थयमानम्