কৃদন্ত - अधि + रिङ्ग् + यङ्लुक् + शतृँ - रिगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - सेट्


 
প্রাতিপদিক
প্রথমা একক
अधिरेरिङ्गत् (पुं)
अधिरेरिङ्गन्
अधिरेरिङ्गती (स्त्री)
अधिरेरिङ्गती
अधिरेरिङ्गत् (नपुं)
अधिरेरिङ्गत् / अधिरेरिङ्गद्