हुर्छ् ധാതു രൂപ് - हुर्छाँ कौटिल्ये - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
हूर्छति
हूर्छतः
हूर्छन्ति
മധ്യമം
हूर्छसि
हूर्छथः
हूर्छथ
ഉത്തമം
हूर्छामि
हूर्छावः
हूर्छामः