स्थूल + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्थूल परिबृंहणे - चुरादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अतुस्थूलयिषिष्यत / अतुस्थूलयिषयिष्यत
अतुस्थूलयिषिष्येताम् / अतुस्थूलयिषयिष्येताम्
अतुस्थूलयिषिष्यन्त / अतुस्थूलयिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अतुस्थूलयिषिष्यथाः / अतुस्थूलयिषयिष्यथाः
अतुस्थूलयिषिष्येथाम् / अतुस्थूलयिषयिष्येथाम्
अतुस्थूलयिषिष्यध्वम् / अतुस्थूलयिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अतुस्थूलयिषिष्ये / अतुस्थूलयिषयिष्ये
अतुस्थूलयिषिष्यावहि / अतुस्थूलयिषयिष्यावहि
अतुस्थूलयिषिष्यामहि / अतुस्थूलयिषयिष्यामहि