स्तुच् + सन् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - വിധിലിങ് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
तुस्तुचिषेत / तुस्तोचिषेत
तुस्तुचिषेयाताम् / तुस्तोचिषेयाताम्
तुस्तुचिषेरन् / तुस्तोचिषेरन्
മധ്യമം
तुस्तुचिषेथाः / तुस्तोचिषेथाः
तुस्तुचिषेयाथाम् / तुस्तोचिषेयाथाम्
तुस्तुचिषेध्वम् / तुस्तोचिषेध्वम्
ഉത്തമം
तुस्तुचिषेय / तुस्तोचिषेय
तुस्तुचिषेवहि / तुस्तोचिषेवहि
तुस्तुचिषेमहि / तुस्तोचिषेमहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
तुस्तुचिष्येत / तुस्तोचिष्येत
तुस्तुचिष्येयाताम् / तुस्तोचिष्येयाताम्
तुस्तुचिष्येरन् / तुस्तोचिष्येरन्
മധ്യമം
तुस्तुचिष्येथाः / तुस्तोचिष्येथाः
तुस्तुचिष्येयाथाम् / तुस्तोचिष्येयाथाम्
तुस्तुचिष्येध्वम् / तुस्तोचिष्येध्वम्
ഉത്തമം
तुस्तुचिष्येय / तुस्तोचिष्येय
तुस्तुचिष्येवहि / तुस्तोचिष्येवहि
तुस्तुचिष्येमहि / तुस्तोचिष्येमहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ