स्तुच् + यङ् + णिच् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अतोष्टुचिष्यत / अतोष्टुच्ययिष्यत
अतोष्टुचिष्येताम् / अतोष्टुच्ययिष्येताम्
अतोष्टुचिष्यन्त / अतोष्टुच्ययिष्यन्त
മധ്യമം
अतोष्टुचिष्यथाः / अतोष्टुच्ययिष्यथाः
अतोष्टुचिष्येथाम् / अतोष्टुच्ययिष्येथाम्
अतोष्टुचिष्यध्वम् / अतोष्टुच्ययिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अतोष्टुचिष्ये / अतोष्टुच्ययिष्ये
अतोष्टुचिष्यावहि / अतोष्टुच्ययिष्यावहि
अतोष्टुचिष्यामहि / अतोष्टुच्ययिष्यामहि