स्तम्भ् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ष्टभिँ प्रतिबन्धे - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्तम्भिष्यते
स्तम्भिष्येते
स्तम्भिष्यन्ते
മധ്യമം
स्तम्भिष्यसे
स्तम्भिष्येथे
स्तम्भिष्यध्वे
ഉത്തമം
स्तम्भिष्ये
स्तम्भिष्यावहे
स्तम्भिष्यामहे