स्कुन्द् ധാതു രൂപ് - स्कुदिँ आप्रवणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्कुन्दिष्यते
स्कुन्दिष्येते
स्कुन्दिष्यन्ते
മധ്യമം
स्कुन्दिष्यसे
स्कुन्दिष्येथे
स्कुन्दिष्यध्वे
ഉത്തമം
स्कुन्दिष्ये
स्कुन्दिष्यावहे
स्कुन्दिष्यामहे