सृम्भ् ധാതു രൂപ് - षृम्भुँ हिंसार्थौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
असृम्भत् / असृम्भद्
असृम्भताम्
असृम्भन्
മധ്യമം
असृम्भः
असृम्भतम्
असृम्भत
ഉത്തമം
असृम्भम्
असृम्भाव
असृम्भाम