सु + शिङ्ख् + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुशेशिङ्खयिषयिता
सुशेशिङ्खयिषयितारौ
सुशेशिङ्खयिषयितारः
മധ്യമം
सुशेशिङ्खयिषयितासे
सुशेशिङ्खयिषयितासाथे
सुशेशिङ्खयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
सुशेशिङ्खयिषयिताहे
सुशेशिङ्खयिषयितास्वहे
सुशेशिङ्खयिषयितास्महे