सु + प्सा ധാതു രൂപ് - प्सा भक्षणे - अदादिः - ലൃട് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुप्सास्यति
सुप्सास्यतः
सुप्सास्यन्ति
മധ്യമം
सुप्सास्यसि
सुप्सास्यथः
सुप्सास्यथ
ഉത്തമം
सुप्सास्यामि
सुप्सास्यावः
सुप्सास्यामः
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुप्सायिष्यते / सुप्सास्यते
सुप्सायिष्येते / सुप्सास्येते
सुप्सायिष्यन्ते / सुप्सास्यन्ते
മധ്യമം
सुप्सायिष्यसे / सुप्सास्यसे
सुप्सायिष्येथे / सुप्सास्येथे
सुप्सायिष्यध्वे / सुप्सास्यध्वे
ഉത്തമം
सुप्सायिष्ये / सुप्सास्ये
सुप्सायिष्यावहे / सुप्सास्यावहे
सुप्सायिष्यामहे / सुप्सास्यामहे
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ