सु + नाथ् + यङ् + णिच् ധാതു രൂപ് - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुनानाथिषीष्ट / सुनानाथ्ययिषीष्ट
सुनानाथिषीयास्ताम् / सुनानाथ्ययिषीयास्ताम्
सुनानाथिषीरन् / सुनानाथ्ययिषीरन्
മധ്യമം
सुनानाथिषीष्ठाः / सुनानाथ्ययिषीष्ठाः
सुनानाथिषीयास्थाम् / सुनानाथ्ययिषीयास्थाम्
सुनानाथिषीध्वम् / सुनानाथ्ययिषीढ्वम् / सुनानाथ्ययिषीध्वम्
ഉത്തമം
सुनानाथिषीय / सुनानाथ्ययिषीय
सुनानाथिषीवहि / सुनानाथ्ययिषीवहि
सुनानाथिषीमहि / सुनानाथ्ययिषीमहि