सु + गुप् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
गुपँ गोपने - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्वजुगुप्सयत् / स्वजुगुप्सयद् / स्वगोपयत् / स्वगोपयद्
स्वजुगुप्सयताम् / स्वगोपयताम्
स्वजुगुप्सयन् / स्वगोपयन्
മധ്യമം
स्वजुगुप्सयः / स्वगोपयः
स्वजुगुप्सयतम् / स्वगोपयतम्
स्वजुगुप्सयत / स्वगोपयत
ഉത്തമം
स्वजुगुप्सयम् / स्वगोपयम्
स्वजुगुप्सयाव / स्वगोपयाव
स्वजुगुप्सयाम / स्वगोपयाम