सम् + मृज् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
मृजूँ मृजूँश् शुद्धौ - अदादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मिमार्जिषयताम् / संमिमार्जिषयताम् / सम्मिमृक्षयताम् / संमिमृक्षयताम्
सम्मिमार्जिषयेताम् / संमिमार्जिषयेताम् / सम्मिमृक्षयेताम् / संमिमृक्षयेताम्
सम्मिमार्जिषयन्ताम् / संमिमार्जिषयन्ताम् / सम्मिमृक्षयन्ताम् / संमिमृक्षयन्ताम्
മധ്യമം
सम्मिमार्जिषयस्व / संमिमार्जिषयस्व / सम्मिमृक्षयस्व / संमिमृक्षयस्व
सम्मिमार्जिषयेथाम् / संमिमार्जिषयेथाम् / सम्मिमृक्षयेथाम् / संमिमृक्षयेथाम्
सम्मिमार्जिषयध्वम् / संमिमार्जिषयध्वम् / सम्मिमृक्षयध्वम् / संमिमृक्षयध्वम्
ഉത്തമം
सम्मिमार्जिषयै / संमिमार्जिषयै / सम्मिमृक्षयै / संमिमृक्षयै
सम्मिमार्जिषयावहै / संमिमार्जिषयावहै / सम्मिमृक्षयावहै / संमिमृक्षयावहै
सम्मिमार्जिषयामहै / संमिमार्जिषयामहै / सम्मिमृक्षयामहै / संमिमृक्षयामहै