सम् + मन्थ् + सन् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ

मन्थँ विलोडने - क्र्यादिः

 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मिमन्थिषिता / संमिमन्थिषिता
सम्मिमन्थिषितारौ / संमिमन्थिषितारौ
सम्मिमन्थिषितारः / संमिमन्थिषितारः
മധ്യമം
सम्मिमन्थिषितासि / संमिमन्थिषितासि
सम्मिमन्थिषितास्थः / संमिमन्थिषितास्थः
सम्मिमन्थिषितास्थ / संमिमन्थिषितास्थ
ഉത്തമം
सम्मिमन्थिषितास्मि / संमिमन्थिषितास्मि
सम्मिमन्थिषितास्वः / संमिमन्थिषितास्वः
सम्मिमन्थिषितास्मः / संमिमन्थिषितास्मः