सम् + प्रा + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - प्रा पूरणे - अदादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्पिप्रासयतात् / संपिप्रासयतात् / सम्पिप्रासयताद् / संपिप्रासयताद् / सम्पिप्रासयतु / संपिप्रासयतु
सम्पिप्रासयताम् / संपिप्रासयताम्
सम्पिप्रासयन्तु / संपिप्रासयन्तु
മധ്യമം
सम्पिप्रासयतात् / संपिप्रासयतात् / सम्पिप्रासयताद् / संपिप्रासयताद् / सम्पिप्रासय / संपिप्रासय
सम्पिप्रासयतम् / संपिप्रासयतम्
सम्पिप्रासयत / संपिप्रासयत
ഉത്തമം
सम्पिप्रासयानि / संपिप्रासयानि
सम्पिप्रासयाव / संपिप्रासयाव
सम्पिप्रासयाम / संपिप्रासयाम