सम् + प्रा + यङ् + णिच् ധാതു രൂപ് - प्रा पूरणे - अदादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्पाप्रायिष्यते / संपाप्रायिष्यते / सम्पाप्राययिष्यते / संपाप्राययिष्यते
सम्पाप्रायिष्येते / संपाप्रायिष्येते / सम्पाप्राययिष्येते / संपाप्राययिष्येते
सम्पाप्रायिष्यन्ते / संपाप्रायिष्यन्ते / सम्पाप्राययिष्यन्ते / संपाप्राययिष्यन्ते
മധ്യമം
सम्पाप्रायिष्यसे / संपाप्रायिष्यसे / सम्पाप्राययिष्यसे / संपाप्राययिष्यसे
सम्पाप्रायिष्येथे / संपाप्रायिष्येथे / सम्पाप्राययिष्येथे / संपाप्राययिष्येथे
सम्पाप्रायिष्यध्वे / संपाप्रायिष्यध्वे / सम्पाप्राययिष्यध्वे / संपाप्राययिष्यध्वे
ഉത്തമം
सम्पाप्रायिष्ये / संपाप्रायिष्ये / सम्पाप्राययिष्ये / संपाप्राययिष्ये
सम्पाप्रायिष्यावहे / संपाप्रायिष्यावहे / सम्पाप्राययिष्यावहे / संपाप्राययिष्यावहे
सम्पाप्रायिष्यामहे / संपाप्रायिष्यामहे / सम्पाप्राययिष्यामहे / संपाप्राययिष्यामहे