सम् + नाथ् ധാതു രൂപ് - नाथृँ याच्ञोपतापैश्वर्याशीष्षु - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सन्नाथ्यात् / संनाथ्यात् / सन्नाथ्याद् / संनाथ्याद्
सन्नाथ्यास्ताम् / संनाथ्यास्ताम्
सन्नाथ्यासुः / संनाथ्यासुः
മധ്യമം
सन्नाथ्याः / संनाथ्याः
सन्नाथ्यास्तम् / संनाथ्यास्तम्
सन्नाथ्यास्त / संनाथ्यास्त
ഉത്തമം
सन्नाथ्यासम् / संनाथ्यासम्
सन्नाथ्यास्व / संनाथ्यास्व
सन्नाथ्यास्म / संनाथ्यास्म