सम् + नन्द् + यङ्लुक् + सन् ധാതു രൂപ് - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सन्नानन्दिषिषीष्ट / संनानन्दिषिषीष्ट
सन्नानन्दिषिषीयास्ताम् / संनानन्दिषिषीयास्ताम्
सन्नानन्दिषिषीरन् / संनानन्दिषिषीरन्
മധ്യമം
सन्नानन्दिषिषीष्ठाः / संनानन्दिषिषीष्ठाः
सन्नानन्दिषिषीयास्थाम् / संनानन्दिषिषीयास्थाम्
सन्नानन्दिषिषीध्वम् / संनानन्दिषिषीध्वम्
ഉത്തമം
सन्नानन्दिषिषीय / संनानन्दिषिषीय
सन्नानन्दिषिषीवहि / संनानन्दिषिषीवहि
सन्नानन्दिषिषीमहि / संनानन्दिषिषीमहि