श्विन्द् ധാതു രൂപ് - श्विदिँ श्वैत्ये - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
श्विन्दिष्यते
श्विन्दिष्येते
श्विन्दिष्यन्ते
മധ്യമം
श्विन्दिष्यसे
श्विन्दिष्येथे
श्विन्दिष्यध्वे
ഉത്തമം
श्विन्दिष्ये
श्विन्दिष्यावहे
श्विन्दिष्यामहे