श्विन्द् ധാതു രൂപ് - श्विदिँ श्वैत्ये - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अश्विन्दिष्यत
अश्विन्दिष्येताम्
अश्विन्दिष्यन्त
മധ്യമം
अश्विन्दिष्यथाः
अश्विन्दिष्येथाम्
अश्विन्दिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अश्विन्दिष्ये
अश्विन्दिष्यावहि
अश्विन्दिष्यामहि