श्विन्द् ധാതു രൂപ് - श्विदिँ श्वैत्ये - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अश्विन्दत
अश्विन्देताम्
अश्विन्दन्त
മധ്യമം
अश्विन्दथाः
अश्विन्देथाम्
अश्विन्दध्वम्
ഉത്തമം
अश्विन्दे
अश्विन्दावहि
अश्विन्दामहि