शुन्ध् ധാതു രൂപ് - शुन्धँ शुद्धौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
शुन्धेत् / शुन्धेद्
शुन्धेताम्
शुन्धेयुः
മധ്യമം
शुन्धेः
शुन्धेतम्
शुन्धेत
ഉത്തമം
शुन्धेयम्
शुन्धेव
शुन्धेम