शिङ्घ् ധാതു രൂപ് - शिघिँ आघ्राणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
शिङ्घतात् / शिङ्घताद् / शिङ्घतु
शिङ्घताम्
शिङ्घन्तु
മധ്യമം
शिङ्घतात् / शिङ्घताद् / शिङ्घ
शिङ्घतम्
शिङ्घत
ഉത്തമം
शिङ्घानि
शिङ्घाव
शिङ्घाम