विच् ധാതു രൂപ് - विचिँर् पृथग्भावे - रुधादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
विञ्चीत
विञ्चीयाताम्
विञ्चीरन्
മധ്യമം
विञ्चीथाः
विञ्चीयाथाम्
विञ्चीध्वम्
ഉത്തമം
विञ्चीय
विञ्चीवहि
विञ्चीमहि