वर्च् ധാതു രൂപ് - वर्चँ दीप्तौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
वर्चिता
वर्चितारौ
वर्चितारः
മധ്യമം
वर्चितासे
वर्चितासाथे
वर्चिताध्वे
ഉത്തമം
वर्चिताहे
वर्चितास्वहे
वर्चितास्महे