री + णिच् ധാതു രൂപ് - रीङ् श्रवणे - दिवादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अरेपिष्यत / अरेपयिष्यत
अरेपिष्येताम् / अरेपयिष्येताम्
अरेपिष्यन्त / अरेपयिष्यन्त
മധ്യമം
अरेपिष्यथाः / अरेपयिष्यथाः
अरेपिष्येथाम् / अरेपयिष्येथाम्
अरेपिष्यध्वम् / अरेपयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अरेपिष्ये / अरेपयिष्ये
अरेपिष्यावहि / अरेपयिष्यावहि
अरेपिष्यामहि / अरेपयिष्यामहि