रिङ्ग् ധാതു രൂപ് - रिगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अरिङ्गिष्यत् / अरिङ्गिष्यद्
अरिङ्गिष्यताम्
अरिङ्गिष्यन्
മധ്യമം
अरिङ्गिष्यः
अरिङ्गिष्यतम्
अरिङ्गिष्यत
ഉത്തമം
अरिङ्गिष्यम्
अरिङ्गिष्याव
अरिङ्गिष्याम