रभ् + यङ् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - रभँ राभस्ये - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रारभ्येषयेत् / रारभ्येषयेद्
रारभ्येषयेताम्
रारभ्येषयेयुः
മധ്യമം
रारभ्येषयेः
रारभ्येषयेतम्
रारभ्येषयेत
ഉത്തമം
रारभ्येषयेयम्
रारभ्येषयेव
रारभ्येषयेम