रञ्ज् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
रञ्जँ रागे मित् १९४० - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्क्षीष्ट
रङ्क्षीयास्ताम्
रङ्क्षीरन्
മധ്യമം
रङ्क्षीष्ठाः
रङ्क्षीयास्थाम्
रङ्क्षीध्वम्
ഉത്തമം
रङ्क्षीय
रङ्क्षीवहि
रङ्क्षीमहि