रङ्घ् ധാതു രൂപ് - रघिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्घ्यताम्
रङ्घ्येताम्
रङ्घ्यन्ताम्
മധ്യമം
रङ्घ्यस्व
रङ्घ्येथाम्
रङ्घ्यध्वम्
ഉത്തമം
रङ्घ्यै
रङ्घ्यावहै
रङ्घ्यामहै