रङ्घ् ധാതു രൂപ് - रघिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्घताम्
रङ्घेताम्
रङ्घन्ताम्
മധ്യമം
रङ्घस्व
रङ्घेथाम्
रङ्घध्वम्
ഉത്തമം
रङ्घै
रङ्घावहै
रङ्घामहै