रङ्ग् ധാതു രൂപ് - रगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्गतात् / रङ्गताद् / रङ्गतु
रङ्गताम्
रङ्गन्तु
മധ്യമം
रङ्गतात् / रङ्गताद् / रङ्ग
रङ्गतम्
रङ्गत
ഉത്തമം
रङ्गाणि
रङ्गाव
रङ्गाम