रङ्ग् ധാതു രൂപ് - रगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्गिता
रङ्गितारौ
रङ्गितारः
മധ്യമം
रङ्गितासि
रङ्गितास्थः
रङ्गितास्थ
ഉത്തമം
रङ्गितास्मि
रङ्गितास्वः
रङ्गितास्मः