रङ्ग् ധാതു രൂപ് - रगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्गति
रङ्गतः
रङ्गन्ति
മധ്യമം
रङ्गसि
रङ्गथः
रङ्गथ
ഉത്തമം
रङ्गामि
रङ्गावः
रङ्गामः