रङ्ख् ധാതു രൂപ് - रखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रङ्खिता
रङ्खितारौ
रङ्खितारः
മധ്യമം
रङ्खितासि
रङ्खितास्थः
रङ्खितास्थ
ഉത്തമം
रङ्खितास्मि
रङ्खितास्वः
रङ्खितास्मः