रङ्ख् ധാതു രൂപ് - रखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
ररङ्ख
ररङ्खतुः
ररङ्खुः
മധ്യമം
ररङ्खिथ
ररङ्खथुः
ररङ्ख
ഉത്തമം
ररङ्ख
ररङ्खिव
ररङ्खिम