रग् ധാതു രൂപ് - रगेँ शङ्कायाम् - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रगिष्यति
रगिष्यतः
रगिष्यन्ति
മധ്യമം
रगिष्यसि
रगिष्यथः
रगिष्यथ
ഉത്തമം
रगिष्यामि
रगिष्यावः
रगिष्यामः