रग् ധാതു രൂപ് - रगेँ शङ्कायाम् - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
रग्यात् / रग्याद्
रग्यास्ताम्
रग्यासुः
മധ്യമം
रग्याः
रग्यास्तम्
रग्यास्त
ഉത്തമം
रग्यासम्
रग्यास्व
रग्यास्म