मृज् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
मृजूँ मृजूँश् शुद्धौ - अदादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अमार्जिष्यत् / अमार्जिष्यद् / अमार्क्ष्यत् / अमार्क्ष्यद्
अमार्जिष्यताम् / अमार्क्ष्यताम्
अमार्जिष्यन् / अमार्क्ष्यन्
മധ്യമം
अमार्जिष्यः / अमार्क्ष्यः
अमार्जिष्यतम् / अमार्क्ष्यतम्
अमार्जिष्यत / अमार्क्ष्यत
ഉത്തമം
अमार्जिष्यम् / अमार्क्ष्यम्
अमार्जिष्याव / अमार्क्ष्याव
अमार्जिष्याम / अमार्क्ष्याम