मुङ्ख् ധാതു രൂപ് - मुखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
मुङ्खिष्यति
मुङ्खिष्यतः
मुङ्खिष्यन्ति
മധ്യമം
मुङ्खिष्यसि
मुङ्खिष्यथः
मुङ्खिष्यथ
ഉത്തമം
मुङ्खिष्यामि
मुङ्खिष्यावः
मुङ्खिष्यामः