मङ्ख् ധാതു രൂപ് - मखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
मङ्खिष्यति
मङ्खिष्यतः
मङ्खिष्यन्ति
മധ്യമം
मङ्खिष्यसि
मङ्खिष्यथः
मङ्खिष्यथ
ഉത്തമം
मङ्खिष्यामि
मङ्खिष्यावः
मङ्खिष्यामः