मङ्क् ധാതു രൂപ് - मकिँ मण्डने - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
मङ्किता
मङ्कितारौ
मङ्कितारः
മധ്യമം
मङ्कितासे
मङ्कितासाथे
मङ्किताध्वे
ഉത്തമം
मङ्किताहे
मङ्कितास्वहे
मङ्कितास्महे