मङ्क् ധാതു രൂപ് - मकिँ मण्डने - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
मङ्किष्यते
मङ्किष्येते
मङ्किष्यन्ते
മധ്യമം
मङ्किष्यसे
मङ्किष्येथे
मङ्किष्यध्वे
ഉത്തമം
मङ्किष्ये
मङ्किष्यावहे
मङ्किष्यामहे